eerste dag

De eerste dag

Om 9:00 vertrokken we voor onze eerste fietstocht. Vandaag proberen we met de hele groep te fietsen en vanavond gaande evalueren hoe dat gaat.
We gaan fris van start. We zijn 30 km verder vanaf ons hotel en hier staat minder wind. Toch is het fietsend goed te doen. We moeten vandaag wel veel klimmen en veel mensen komen zichzelf al tegen. Er moet dus veel worden gestopt omdat mensen willen uitrusten. De koffie zou na ongeveer twee uur komen maar we zien de jeep nergens . Rond 11:00 wordt het echt heet en krijgen veel mensen het echt te warm. Door het zware fietsen en de hitte kunnen sommigen echt niet meer. Ze worden duizelig of krijgen hartkloppingen. Reden dus om niet verder te fietsen. Dit kost natuurlijk veel tijd: fietsen op de jeep etc. Steven en Thijs fietsen achteraan en helpen iedereen die het moeilijk heeft. Zowel mentaal als technisch. Ik heb trouwens wel veel succes met het windmolentje. De mensen moeten er erg om lachenden iedereen roept je wel iets toe. Rond 12:00 is er dan eindelijk de koffiepost. Die staat er rond de 30 km en omdat we zoveel moeten stoppen is de koffie voor ons zo laat. Het doet ons wel goed, maar als we horen dat er al wel 8 mensen zijn afgestapt is dat wel even schrikken en balen. Vol goede moed fietsen we verder. Veel klimmetjes en het wordt steeds warmer. Op het heetst van de dag wordt het wel rond de 40 graden. Het duurt ook eindeloos voor we gaan lunchen. De begeleiders zetten de route uit door kalkpijlen op de weg te maken. Maar ook zij zijn druk met mensen in de auto laden dus soms is de route niet goed uitgezet. En ze weten zelf de route ook niet goed. We stoppen veel want het is echt heel zwaar. Door die hitte loopt gewoon al je energie uit je lijf. Ik kan het niet meer opbrengen om jambo naar de kinderen te roependen mijn hand opsteken zit er ook niet meer in. En als ik dan een heel eind (1 of 2 km) verkeerd fiets en wordt teruggehaald breekt er iets. We rusten even uit onder een afdakje en ik vertrouw mijn eigen lichaam niet meer. Ik heb toch te weinig gedronken, denk ik. Ik heb vanaf 7:00 ook niet meer geplast en dat is geen goed teken. Ik besluit dan ook te stoppen. Balen... ... Uiteindelijk stoppen er meer dan de helft. Omdat de jeeps zo druk zijn met mensen in laden loopt de hele planning verkeerd. De lunch is verlaat en is er 5 minuten nadat ik heb besloten te stoppen en dan ook nog op de weg waar ik vanaf werd gehaald omdat dat niet de goede weg bleek te zijn.. Grrr!
Uiteindelijk stoppen er 20 mensen en fietsen 16 mensen het uit. Zij hebben het erg moeilijk! Door de hitte nemen ze veel pauzes en ze komen dan ook pas rond 19:00 in het kamp aan! Dit is wel een kippenvelmomentje hoor. Wij staan allemaal aan de kant van de weg om ze vinnen te halen en er staan ook veel Kenianen bij! We zijn super trots. Sommigen zijn echt helemaal kapot en strompelen het kamp binnen. Maar wat een topprestatie! Dat ga ik morgen ook doen: ik wil het!
Na de binnenkomst eten we om 20:30 en evalueren we de dag. Morgen wordt het weer zo'n zware dag en veel mensen besluiten nu al om na de lunch te stoppen. We gaan na het eten allemaal naar bed. Wel een beetje een deceptie, want dit hadden we niet verwacht.