de tweede dag
Blijf op de hoogte en volg mirjam
02 Februari 2015 | Kenia, Maktau
De tweede dag
6:00 ging de wekker. Even wassen bij het bakje water. 6:30 ontbijt en d'r bedoeling was om 7:00 te vertrekken. Maar in Afrika gaat altijd alles anders dan gepland dus rond 7:30 vertrokken we. Vandaag een tocht van 108 km. Het was heerlijk weer en de weg was fantastisch. Na 34 km was de koffie er keurig op tijd en toen hadden we al zebra's en digdigs gezien. Iedereen was in goede stemming want de weg was echt goed te doen! Na de koffie begon het iets pittiger te worden. Het begon op een mountainbiketrail te lijken. Mul zand, smalle paadjes. Af en toe moesten we zelfs lopen. De eerste lekke banden want deze route ging alleen maar langs acacia's. Na ongeveer 54 km was er de lunch! Ook weer super op tijd dus alles liep nog voorspoedig. De lunch was zelfs lekker. Sommigen besloten nu te stoppen, maar ik had met enkele anderen besloten dat we vandaag kost wat kost de finish zouden halen. Ook al zou het 22:00 uur worden. ( hadden we dat maar niet gezegd) Toen werd het echt zwaar: op het heetst van de dag moesten we over een droge rivierbedding met mul zand, mul zand en nog meer mul zand. En onder dat mulle zand lagen allemaal doorns verstopt. De hitte sloopt je echt, na ongeveer 15 minuten over dit pad te hebben gelopen/ gefietst vonden we het tijd voor een schaduwpauze. Stel je dan een heel klein boompje voor met een heel klein plekje schaduw waar we met zijn zessen proberen uit te rusten. Eigenlijk kan je dan het best tot 16:00 blijven liggen, maar ja dan kom je zeker niet voor donker binnen. Sjacco en ik voelden ons vandaag sterk dus wij besloten het gevecht met het mulle zand aan te gaan. Bas, Sabine en Ludwig sloten ook bij ons aan en naarmate we het pad vorderden kwamen er steeds meer bij. Ludwig kreeg de eerste lekke band. Snel verwisseld ( weer even in de schaduw liggen) en vol goede moed verder. De band was niet goed geplakt,dus nog maar een keer proberen. Dus na 500 meter maar weer even in de schaduw liggen. Dit ging zo'n beetje de hele middag door. We begonnen rond 13:30 aan dit pad van 15 km en om 17:30 waren we ongeveer door dit pad heen. We werden wel op de beproeving gesteld: echt heel veel lekke banden, heel veel lopen wat erg zwaar is in die vreselijke zandbak en dan ook nog drie mensen, waaronder ikzelf, die tegelijk door een wesp (of een ander prikbeest) werden gestoken. Ook hadden we nog enkele valpartijen, maar die vielen gelukkig wel mee. Dat is dan ook het enige voordeel van het mulle zand.
Rond 17:30 werd het pad eindelijk beter en de temperatuur ook. We konden eindelijk weer eens 5 km achter elkaar fietsen. Maar ja toen was er weer een lekke band! Steven en Thijs hadden zich inmiddels ook bij ons aangesloten en hadden zichzelf gespecialiseerd in banden plakken, dus in 4 minuten was het klusje weer geklaard. Daarna konden we eindelijk de berg op om dan op de "mainroad" te komen die ons naar het dorpje zou leiden waar ons kamp is. Om 18:45 kwamen we op deze mainroad aan, na weer een lekke band. Inmiddels werd het al donker. Sabine had als enige licht op de fiets, dus heb ik ( ideetje van Sjacco) het lampje van mijn mobiel aangedaan en in mijn BH gedaan. Zo hadden we toch nog wat licht. Gelukkig kwam niet heel veel later de jeep om ons bij te verlichten en na nog enkele lekke banden hebben we de laatste 30 km in het donker afgelegd. Best eng maar ook wel weer leuk. De temperatuur was natuurlijk nu heel aangenaam waardoor je gelijk weer meer energie krijgt. Aan de kant van de weg stonden veel Kenianen ons vrolijk toe te roepen. Toen we om 21:30 (!!) eindelijk bij het kamp aankwamen stond iedereen van de groep ons buiten te verwelkomen! Dat was wel ontzettend gaaf. Ondanks dat het super zwaar was en ik tussen 14:00 en 17:00 meerdere keren heb willen stoppen ( maar niet mocht van Sjacco, dank je wel) was het toch een hele bijzondere dag!
Morgen hebben we een rustdag ingepland, dus woensdag gaan we er weer voor!
6:00 ging de wekker. Even wassen bij het bakje water. 6:30 ontbijt en d'r bedoeling was om 7:00 te vertrekken. Maar in Afrika gaat altijd alles anders dan gepland dus rond 7:30 vertrokken we. Vandaag een tocht van 108 km. Het was heerlijk weer en de weg was fantastisch. Na 34 km was de koffie er keurig op tijd en toen hadden we al zebra's en digdigs gezien. Iedereen was in goede stemming want de weg was echt goed te doen! Na de koffie begon het iets pittiger te worden. Het begon op een mountainbiketrail te lijken. Mul zand, smalle paadjes. Af en toe moesten we zelfs lopen. De eerste lekke banden want deze route ging alleen maar langs acacia's. Na ongeveer 54 km was er de lunch! Ook weer super op tijd dus alles liep nog voorspoedig. De lunch was zelfs lekker. Sommigen besloten nu te stoppen, maar ik had met enkele anderen besloten dat we vandaag kost wat kost de finish zouden halen. Ook al zou het 22:00 uur worden. ( hadden we dat maar niet gezegd) Toen werd het echt zwaar: op het heetst van de dag moesten we over een droge rivierbedding met mul zand, mul zand en nog meer mul zand. En onder dat mulle zand lagen allemaal doorns verstopt. De hitte sloopt je echt, na ongeveer 15 minuten over dit pad te hebben gelopen/ gefietst vonden we het tijd voor een schaduwpauze. Stel je dan een heel klein boompje voor met een heel klein plekje schaduw waar we met zijn zessen proberen uit te rusten. Eigenlijk kan je dan het best tot 16:00 blijven liggen, maar ja dan kom je zeker niet voor donker binnen. Sjacco en ik voelden ons vandaag sterk dus wij besloten het gevecht met het mulle zand aan te gaan. Bas, Sabine en Ludwig sloten ook bij ons aan en naarmate we het pad vorderden kwamen er steeds meer bij. Ludwig kreeg de eerste lekke band. Snel verwisseld ( weer even in de schaduw liggen) en vol goede moed verder. De band was niet goed geplakt,dus nog maar een keer proberen. Dus na 500 meter maar weer even in de schaduw liggen. Dit ging zo'n beetje de hele middag door. We begonnen rond 13:30 aan dit pad van 15 km en om 17:30 waren we ongeveer door dit pad heen. We werden wel op de beproeving gesteld: echt heel veel lekke banden, heel veel lopen wat erg zwaar is in die vreselijke zandbak en dan ook nog drie mensen, waaronder ikzelf, die tegelijk door een wesp (of een ander prikbeest) werden gestoken. Ook hadden we nog enkele valpartijen, maar die vielen gelukkig wel mee. Dat is dan ook het enige voordeel van het mulle zand.
Rond 17:30 werd het pad eindelijk beter en de temperatuur ook. We konden eindelijk weer eens 5 km achter elkaar fietsen. Maar ja toen was er weer een lekke band! Steven en Thijs hadden zich inmiddels ook bij ons aangesloten en hadden zichzelf gespecialiseerd in banden plakken, dus in 4 minuten was het klusje weer geklaard. Daarna konden we eindelijk de berg op om dan op de "mainroad" te komen die ons naar het dorpje zou leiden waar ons kamp is. Om 18:45 kwamen we op deze mainroad aan, na weer een lekke band. Inmiddels werd het al donker. Sabine had als enige licht op de fiets, dus heb ik ( ideetje van Sjacco) het lampje van mijn mobiel aangedaan en in mijn BH gedaan. Zo hadden we toch nog wat licht. Gelukkig kwam niet heel veel later de jeep om ons bij te verlichten en na nog enkele lekke banden hebben we de laatste 30 km in het donker afgelegd. Best eng maar ook wel weer leuk. De temperatuur was natuurlijk nu heel aangenaam waardoor je gelijk weer meer energie krijgt. Aan de kant van de weg stonden veel Kenianen ons vrolijk toe te roepen. Toen we om 21:30 (!!) eindelijk bij het kamp aankwamen stond iedereen van de groep ons buiten te verwelkomen! Dat was wel ontzettend gaaf. Ondanks dat het super zwaar was en ik tussen 14:00 en 17:00 meerdere keren heb willen stoppen ( maar niet mocht van Sjacco, dank je wel) was het toch een hele bijzondere dag!
Morgen hebben we een rustdag ingepland, dus woensdag gaan we er weer voor!
-
02 Februari 2015 - 19:19
Corien:
Wat een prestatie, Mir!! Knap hoor, ik ben trots op je. Hopelijk heb je kunnen genieten van de rustdag. Morgen weer knallen. Je kunt het! -
02 Februari 2015 - 20:10
Erna:
Oei Mirjam, als ik het zo lees is het echt heel zwaar!
Super knap dat je het hebt volgehouden! Complimenten!!!! -
02 Februari 2015 - 20:10
Helga:
We leven met je mee Mir, gewoon gaan en knallen. Succes met de 3e fietsdag. -
02 Februari 2015 - 21:35
Herma :
top Mirjam! je bent een echte doorzetter houvol en d'r an!
we zijn super trots op je!!! -
03 Februari 2015 - 08:51
Gerrit Proper:
Beste Mirjam
Ik vind het echt top dat je bent door gegaan. Wat een doorzettingsvermogen zeg.
Succes met herstel en rust goed uit.
Petje af. Vanuit Epe leef ik erg met de groep mee en ik hoop dat het de komende dagen beter wordt qua hitte en lek rijden. -
03 Februari 2015 - 09:27
Agnes:
Geweldige prestatie!!! -
03 Februari 2015 - 10:06
Marian:
Knap gedaan! Super dat je t vol gehouden hebt!! -
03 Februari 2015 - 10:11
Jolande Brand :
Ontzettend knap! Wat een doorzettings vermogen! Hou vol en geniet ervan.
-
03 Februari 2015 - 11:06
Marlous, The Travel Club:
Wat super goed te lezen en wat een bikkel ben jij (jullie)! Geniet van deze unieke ervaring!!
-
03 Februari 2015 - 11:21
Ans Van Wijk:
Beste Mirjam,
Leuk om jouw verslag te lezen! .
Wat een doorzettingsvermogen, mooi om te lezen hoe jullie elkaar motiveren, complimenten hoor!
Succes met jullie herstel en geniet van jullie rustdag.
Wij blijven jullie volgen en zijn super trots op jullie.
Geniet...... en pas goed op elkaar!
Groet, Ans
-
03 Februari 2015 - 11:28
Marieke Hullegie:
Diepe buiging voor alle "waterfietsers " ! Enorm stoer ! Zeer trots op jullie allemaal !
liefs Marie -
03 Februari 2015 - 14:51
Johan&DIny:
Wat een verslag, wat een dag en wat een doorzetter ben je!!
Veel s
ucces met het vervolg.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
